Business Models

Επιτέλους οι μεγάλες εταιρίες παραγωγής άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι μπορούν να εμπνευστούν πολιτικές αντιμετώπισης της πειρατείας (μουσικής και video κυρίως) βλέποντάς την απλά ως ανταγωνιστική τακτική. Με άλλα λόγια, αναλύοντας τα πλεονεκτήματα (και τα μειονεκτήματα) του πειρατικού κυκλώματος παραγωγής και διανομής, πέρα από τη νομιμότητα, θα μπορέσουν να αναπτύξουν πολιτικές που θα τα εξουδετερώσουν (σε κάποιο βαθμό) χωρίς να χτυπούν και να προσβάλουν τον καταναλωτή λέγοντάς τον κάθε τόσο κλέφτη.

Η (σχετική) επιτυχία π.χ. του iTunes βρίσκεται στο ότι είναι εύκολο στη χρήση και ταυτόχρονα δεν είναι ιδιαίτερα περιοριστικό, όλα αυτά σε σχέση με το κόστος. Όταν ο καταναλωτής βρίσκει εύκολα και φτηνά αυτό ακριβώς που θέλει και δεν του επιβάλλονται παράλογοι περιορισμοί στο τρόπο που θα το χρησιμοποιήσει, είναι και ευχαριστημένος που πληρώνει. Γιατί στο κάτω-κάτω, κανένας δεν λέει ότι ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να απολαμβάνει κάτι γι' αυτό που προσφέρει. (και, μη τα περιπλέκουμε, το τι φτάνει τελικά στον καλλιτέχνη είναι ένα εντελώς ξεχωριστό θέμα)