Τι το "Ηθικόν" και τι το "Νόμιμον";

Μετά από τόσες ημέρες από την εκστόμιση της πολιτικής βλασφημίας περί ηθικής και νομιμότητας, θέλω να καταθέσω και εγώ τις λίγες και πενιχρές σκέψεις μου.

Είμαι σίγουρος ότι πολλών αρχαίων Ελλήνων πολιτικών και φιλοσόφων τα κόκαλα τρίζουν ακόμα στο άκουσμα αυτής της φράσης. Είναι καταθλιπτικό να υποβιβάζεται το πολιτικό ήθος, το οποίο θέλουμε να πιστεύουμε ότι ψηφίσαμε, στο επίπεδο της διαρκώς και πιο ανεπαρκούς προς το περί δικαίου αίσθημα νομοθεσίας.

Δεν αποβλέπουμε σε ηθικά ανώτερους πολιτικούς για να ανεβάσουν το επίπεδο της διακυβέρνησης, να καταστήσουν δικαιότερους νόμους, και να μας παρακινήσουν σε κοινωφελείς σκοπούς; Αντίθετα βλέπουμε πολιτικούς που από τη μια καταχρώνται της εμπιστοσύνης μας και του δημοσίου χρήματος και από την άλλη καλοπερνούν, πλουτίζουν και ψηφίζουν νόμους ώστε να συνεχίσουν να καλοπερνούν και να πλουτίζουν... και, φυσικά, να εκλέγονται. Οποία η κατάντια της δημοκρατίας... και στη γενέτειρά της μάλιστα!

Και τώρα μια (βλακώδης φυσικά) ερώτηση: πότε θα μπορώ να διαλέγω από όποιο κόμμα θέλω όποιον θέλω για βουλευτή; (σημ. "...προσθέστε και μια δόση 'απλή αναλογική', ανακατέψτε μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα, και θα έχετε τη πολυπόθητη 'κυβέρνηση συνεργασίας'...", μόνο... που θα βρείτε την 'απλή αναλογική';)